Love Conquers All Chapter ENDING

------tunog ng kampana-------

Devon's POV:

Sabi nga nila kahit gaano pa kahaba ang prosisyon sa simbahan din naman ang tuloy...
Hindi ko alam kung bakit ako nandito ngayon nag lalakad sa gitna ng isle ng simbahan na ito, ni minsan hindi ko naman pinangarap na makasal pero mas hindi ko inakalang may isang lalaking mamahalin ako kahit pa para kaming langit at lupa. Langit sya na pinapangarap ng maraming babae, isang lalaking papangarapin ng maraming lalaking makasama nila sa kanilang pagtanda, hindi ko alam kung anong meron sakin na nakita nya at ako ang pakakasalan nya. Pero pagkatapos ng araw na ito apelido na rin nya ang gagamitin ko, hindi ko alam pero unti-unti ng tumutulo ang luha ko, nasa gitna pa lang ako ng isle pero iyak na ng iyak tong mata ko. Ganito ang pakiramdam ng isang babaeng ikinakasal sa taong una at huli nyang mamahalin. Salamat sa Panginoon at binigyan nya ng pangalawang buhay ang lalaking magiging kabiyak ng puso ko, makakasama sa pag tanda ko at lalaking magiging ama ng mga anak ko. Lord, salamat sa buhay ng lalaking kasama kong haharap sa inyo sa altar. Thank you Lord for giving us strength to conquer all the battles na gumitna sa pagmamahalan naming dalawa, salamat at pinatatag ng mga problemang iyon ang pagsasama namin dalawa. Bukas, pagkatapos ng lahat ng ito hindi na lamang sarili ko ang iisipin ko, dahil mayroong isang lalaki na ang kailangan kong isaalang-alang at ang magiging pamilyang bubuuin namin sila ang magiging buhay ko. Pero kahit kailan hindi ko makakalimutan ang mga taong nag bigay ng buhay sakin na kung hindi dahil sa kanila wala rin ako ngayon dito, Lord thank you sa pamilya ko at sa pamilya ni Sam. Lord, keep them safe. Lord, may you bless me and my husband Samuel Lopez para sa bagong buhay na papasukin namin ng magkasama.

--------Devon and Sam on the altar... (ceremony)-----------

Author's note: Hindi ko alam kung ano yung mga sinasabi pag kinakasal ehh, pasensya na ha, gawa-gawa ko na lang toh talaga!! Lol :P

Father: You, Devon Mae Hernandez will you take Samuel Lopez to be your husband, to be the man who will be part of yours?!
Devon: Yes, I do. (sabay tingin nito kay Sam ng may ngiti sa mga labi)
Father: You, Samuel Lopez will you take Devon Mae Hernandez to be your wife, to be the woman who will be part of your?!
Sam: Yes father, I do.!

Sam's POV:

Yes!!! Kasal na kami!! Kasal na kami ng unang babaeng minahal ko ng ganito ang sarap sa pakiramdam.! Ngayon meron na kong misis!! Magkaka pamilya na ko!! Thank you Lord for giving me Devon, the woman that I dream't of!! Now she's with me hinding hindi ko hahayaang mawala pa sya sakin Lord.!

-----Sam and Devon exchanging messages for each other.. (Someone by Sam Concepcion playing at the background)------

Devon: Sam...(choking because of tears) Salamat!! Salamat sa pagmamahal na ibinigay mo sakin at sa pamilya ko. Salamat sa pag respeto at pag-aalaga, marami tayong pinagdaanan bago makarating dito pero hindi ka huminto sa paglaban para sa pagmamahal mo sakin, ni minsan hindi mo hinayaang mawala ako sayo, salamat!! (at tsaka ito humikbi) Alam kong hindi ako ang perpektong babaeng hinahanap ng ibang lalaki, pero ikaw pinatunayan mong hindi ko kailangang maging perpekto para sa pagmamahal mo. Wala akong ibang gustong sabihin sayo kundi salamat, salamat sa buong pusong pagmamahal mo sakin. Bukas ikaw at ako ang magkasamang lalaban sa lahat ng pagsubok ng buhay, ikaw ang lalaking makakasama kong mangarap para sa darating na mga araw, ipinapangakong hindi ako bibitaw sa iyong kamay hanggang makarating tayo sa finish line. Samalat Sam, salamat ng marami!! Mahal kita, at kahit kailan ikaw lang ang lalaking mamahalin ko.. (tsaka ito ngumiti ng matamis sa asawa)

Sam: Devon, my wife.. Thank you!! Thank you din sa pagmamahal mo sakin, alam ko ding hindi ako perpekto pero masaya kong kahit ganun pa minahal mo pa din ako. Ikaw at ang pamilya mo ang unang nag paramdam sakin ng ibig sabihin ng tunay na pagmamahal, ikaw din ang dahilan para maintindihan ko ang ama ko, salamat sa pagtanggap mo sakin sa kabila ng lahat ng nangyari. I know you know how much I love you, but here I am in front you, in front of you family and my family, Devon, I am promising nothing to you but happiness, ikaw lang ang babaeng gusto kong makasama saking pag tanda ang babaeng gusto kong maging ina ng mga anak at ang babaeng gusto kong gumamit ng pangalan ko. I love you Devon Mae Hernandez at hindi ako magsasawang sabihin yan kahit araw-araw pa. (at tsaka nito hinalikan ang kamay ng asawa)

Father: And now, I pronounce you husband and wife!! (at nag palakpakan naman ang mga audience) Mr. Lopez you can now kiss your wife..

Hinalikan nga ni Sam si Devon at tsaka nag yakap ang dalawa at nagpalakpakan naman ang kanilang mga audience at isa-isa nang lumapit ang kanilang mga pamilya at kaibigan...

Thed: Congratulations to the both of you, Sam, alagaan mo ang asawa mo!
Sam: I will Dad..
Nico: Wag mong sasaktan ang baby namin kundi babawiin ko sayo ang anak ko!!
Quen: Tito, ako na lang po ang babawi kay Bes pag sinaktan at pinaiyak sya ni Sam.
Sam: I won't let that happen bro!!
Char: Picture taking na!!!
Joe: Oo nga bilis pose na at ng makapunta na tayo ng reception gutom na ko!! (sabay tawa ng mga tao sa paligid)

Natapos na nga ang mahabang paglalakbay ni Sam at Devon para maging isa ang kanilang buhay bilang mag-asawa. Ngayon marami nang magbabago at ngayon hindi lang ang mga sarili nila ang kailangan nilang isipin dahil ngayon kailangan na nilang isaalang-alang ang kapakanan ng bawat isa.Kahit kailan hindi natatapos ang kwento ng buhay sa ikaw lang dahil in one way or another maraming taong darating sa buhay ng bawat isa atin magbibigay ngiti, kasiyahan at katuwaan, pero meron din namang mga taong nakalaan para saktan at paiyakin tayo pero sa huli ang mas mahalaga pa rin ay kung sino nga bang maninindigan at lalaban para sa taong mahal nila. Ang pagmamahal na dapat ay unang nabubuo sa loob ng tahanan minsan mauuna pa nating makita at maramdaman sa iba, pero minsan isipin din natin kung meron na nga din ba tayong nagawang paraan para maging masaya ang pamilyang inaalagaan natin, minsan kailangang malaman din natin ang mga kulang at sobra upang makamtan natin ang tunay na pagmamahal. Afterall, hindi lang ang buhay mo ang mahalaga dahil maging buhay ng mga taong nasa paligid mo ay mahalaga rin. :)


--------------------------------2 years later--------------------------

Devon: Sam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ayoko na!!!!!!!!!!!!!!!!
Sam: Hon, konting tiis na lang malapit na!!!!!!!!!!!!
Devon: Pagkatapos nito ayoko na talaga!!!!!!!!!!!Hindi na talaga ko uulit!!!!!!!!!!
Sam: Devz, naman wag kang ganyan nakakaisa pa lang tayo ayaw mo na agad!!!
Devon: Sige ikaw na lang ang mag buntis at manganak!!!!! Ahhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!
Doctor: Sige misis isang malakas na ire na lang at lalabas na ang anak ninyo!!
Devon: Huh-Huh!!! Sam, lagot ka talaga sakin pagkatapos ko dito!! Ikaw ang mag-alaga sa anak mo!!!
Sam: Oo sige dalawa ko kayong aalagaan!! Please baby lumabas kana at wag mo ng pahirapan si Mommy anak!! (habang hinahaplos nito ang tyan ni Devon)
Doctor: Sige na misis ire na!!
Devon: Ahhhhhhhhhhh.. (ireng malakas at lumabas na nga ang anak nila)
Doctor: Ayan na ang baby nyo!! It's a boy!!
Sam: Yes!!!!!!!! (at inabot ang anak mula sa nurse at hinarap kay Devon) Hon, tignan mo ang pogi ng anak natin kamukha ko!! (nakangiting sabi nito)
Devon: Hello anak ko!! Lawrence!!
Sam: Lawrence??!!
Devon: Oo Lawrence ang gusto kong ipangalan sa kanya! (nakangiting sabi nito habang hinahawakan ang kamay ng anak)
Sam: Pero Von ang gusto ko!!
Devon: Edi Von Lawrence Lopez ang ipangalan natin!!
Sam: Sige pwede!! (nakangiting sabi nito at ibinigay na ang anak sa nurse ulit para linisin ito)

----------On Devon's room-------

Nurse: Eto na po ang baby boy nyo!! (nakangiting sabi nito)
Sam: Ayan na ang anak ko!! Baby!! (sabay kuha nito sa anak) Thank you Nurse! (at lumabas na ang nurse)
Devon: Pakarga naman sa baby ko!! (at inabot naman sa kanya ni Sam ang anak nila) Ang pogi naman ng baby boy ko... Baby, mommy loves you so much!
Sam: (nakatitig sa mag ina) Devon, salamat!!
Devon: Hah??! Para san?!
Sam: Sa buhay mo at buhay ng anak ko!! Ngayon pwede ko na talagang masabi na buo na ang pamilya ko!! (tsaka nito niyakap ang mag ina nya, nasa ganoong posisyon sila ng biglang dumating ang mga kaibigan at magulang nila)
Daiane: Asan na ang pamangkin ko!!???
Thed: Mamaya kana lolo muna!!
Nico: Lolo muna, ako muna!!
Thed: Teka Nico, ako muna!!
Kazel: Oh mag aaway pa kayo mailaglag nyo ang apo namin ni Marie!
Marie: Pag nalaglag nyo yang apo namin lagot talaga kayo samin!!
Girlie: Magiging under de kulambo kayo pag nasaktan nyo si baby Von Lawrence!! (at nag tawanan naman ang lahat)

Days, weeks and months past by at nabingyagan na din si Baby Von Lawrence Lopez one day at the church...

Sam: Dito sa simbahan na ito ko binuo ang pangarap na ngayong nakamtan ko na!! And I am very thankful dahil tinupad ng Panginoon ang mga pangarap na binuo ko..
Devon: Ako rin, at hindi ko inakalang ganito pala kasaya pag natutupad mo ang mga pangarap mong akala mo nung una ay imposible. Ang sarap sa pakiramdam!!
Sam: And I can't explain how happy I am hugging you at this moment, you and our son is my life!! (sabay halik nito sa noo ng asawa)

At hawak kamay na nilisan nila ang simbahan kasama ang anak, na may mga ngiti sa labi na kahit gaano kalaking pera ay hindi nito kayang tumbasan...........

---------------------------------THE END------------------------

Note: Sorry guys kung di ganon kaganda ending ko ha.. wala na kasi kong time na marami para mag isip ehhh... hahaha... actually lahat naman ng sinusulat ko on the spot lang pag may maisip type at publish na agad..hehehe... Anyways, salamat sa inyong lahat sa pag basa ng ff ko!!Sana pag sumulat ulit ako ng bago subaybayan nyo pa rin!! Love you guys!! Thank you ulit....

Love Conquers All Chapter 40

Ilang buwan na ang lumipas simula ng mag trabaho si Devon sa Lopez Company at abot-abot ang papuri sa kanya ng ama ng kanyang nobyo dahil sa dedikasyong ipinapakita nito sa pag tatrabaho, sa ilang buwan na yun masasabing nabawi na ng Lopez Company ang perang nawala sa kanila noon, sa higpit ni Devon sa loob marketing team unti-mo singkong duling ang tsinecheck nya talaga at hands-on din sya sa bawat perang pumapasok sa kumpanya. Pero sa nangyayaring ito may dalawang tao ang  higit na nababahala at hindi masaya sa mga nangyayari..

James: What the.. Until now wala ka pa ring nakukuhang pera?! Hindi mo ba talaga kayang lusutan yang si Devon? Ngayon alam ko na wala ka nga pala talagang ibubuga sa babaeng yun!!'
Coleen: Wag mo kong pag salitaan ng ganyan, bakit ikaw may nagawa ka na bang paraan para makakuha ka ng pera?! Kaya siguro mas gusto ng President si Sam kaysa sayo dahil mas magaling sayo si Sam.
James: (akmang sasampalin si Coleen pero hindi nya tinuloy imbes naisuntok nya ang kamay sa pader) Bwiset!! Bwiset talaga!! (sigaw nito)
Coleen: (nag ring ang phone) Tumatawag nanaman si Mr. Yu!!
James: Sagutin mo!!
Coleen: Pero anong sasabihin ko!!
James: Just answer his call!! (sigaw nito sa babae)
Coleen on the phone: Hello, Mr. Yu!?! Yes Mr. Yu! (bumaling kay James) Gusto ka daw kausapin!
James:(inagaw yung phone kay Coleen) Hello Mr. Yu, this is James speaking! Sorry for some troubles Mr. Yu that happened weeks ago. Yes Mr. Yu. Ok let's meet later tonight! Ok bye!
Coleen: Makikipag kita ka kay Mr. Yu?!
James: Wala na kong magagawa kundi ang makipag kita sa kanya!
Coleen: Pero san ka kukuha ng pera!?
James: I'll use my own money!
Coleen: Sigurado ka ba dyan sa sinasabi mo?!
James: Yun na lang ang tanging paraan para mailigtas natin ang mga sarili natin sa tiyak na kapahamakan Coleen, magkita na lang ulit tayo mamaya! Sabay na tayong lumabas at dun na tayo dumiretcho sa meeting place natin with Mr. Yu. (at iniwan na nya ang dalaga)

-Devon and Quen-

Quen: Bes, san ba talaga tayo pupunta at bakit ako pa ang tinawagan mo, mamaya mag selos pa sakin si Sam ipabugbog pa ko nun!!
Devon: (pinalo sa balikat si Quen) Wag ka ngang maingay dyan bes, hindi kasi pwedeng si Sam ang isama ko dahil siguradong mabubuko!
Quen: Ano bang mabubuko ang pinag sasabi mo dyan bes!!??
Devon: (hindi sinagot si Quen bagkus nag patuloy ito sa pag silip sa bintana ng sasakyan ni Quen) Ayan na yan na sila bes, yuko  dali!. (tsaka ito yumuko na akala mo may malaking atrasong nagawa)
Quen: Ano bang nangyayari sayo bes?!
Devon: Wag kang maingay tsaka wag kang malikot dyan, mamaya ipapaliwanag ko sayo! (bulong nito kay Quen, at ng masigurado na nyang nakaalis na ang mga taong pinagtataguan nito inaya na nya si Quen na umalis at tinuro nya sa bes nya ang sasakyang kanila daw susundan)
Quen: Bes bakit naman kailangan nating sundan yang sasakyan na yan?!
Devon: Bes kotse ni James yan!
Quen: Oh, ano naman ngayon kung kotse ni James yan?!
Devon: Pupuntahan nila si Mr. Yu bes!
Quen: Sino namang Mr. Yu??!
Devon: (ikinuwento kay Quen ang lahat ng narinig nya kanina sa pag uusap ni Coleen at James pati na rin ang tungkol kay Mr. Yu) Kaya bilisan mo na bes at wag mo silang hayaang makalayo satin.
Quen: Bes kinakabahan ako sa ginagawa natin na ito eh, baka mapahamak ka!!
Devon: Hindi naman siguro tayo mapapahamak bes!
Quen: Dapat ipaalam mo ito kay Sam.
Devon: Sige mamaya tatawagan ko sya pag nakarating na tayo sa pupuntahan natin.


-Coleen and James-

Coleen: James, look at that car parang sinusundan tayo?!
James: I don't think so, baka pareho lang ang way natin sa way na pupuntahan nila!

-Devon and Quen-

Devon: Bes nahalata yata na sinusundan natin sila!
Quen: Pansin ko nga! (tsaka nya nilagpasan ang sasakyan nila James upang hindi mahalata ng mga ito na sinusundan nga nila ang mga ito)
Devon: Galing mo talaga bes!! (habang nakatingin sya sa likod upang tignan ang sasakyan nila James)

Ilang sandali pa narating na din nila Quen at Devon ang sinasabing meeting place nila James, nakita nilang bumaba ng sasakyan ang dalawa at naglakad papasok sa isang parang building na para bang hindi natapos. Habang nakatago naman ang sasakyan nila sa matataas na puno at halaman bumaba na rin ang dalawa upang sundan si James at Coleen.

Devon: Tara na bes dali!!
Quen: (hinila ang kamay ni Devon) Dito na lang tayo dumaan bes may pasukan din dito. Isa pa tawagan mo na si Sam!
Devon: Sige itetext ko na lang sya mamaya, tara na dali!! (hila nito kay Quen)

Pumwesto ang magkaibigan sa isang gilid kung saan nakikita at nadidinig din nila ang mga usapan nila James at Mr. Yu, pero wala doon si Coleen. Habang tumatagal mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ni Devon, hindi lang nya ito pinahahalata kay Quen upang hindi mag-alala ang kaibigan sa kanya. Ilang sandali pa narinig nilang nag salita si James.

James: Mr. Yu, sorry pero baka ito na rin ho ang huli nating pagkikita.
Mr. Yu: Bakit naman?!
James: Masyado na hong mahirap kumuha ng pera sa kumpanya dahil sa higpit ng bagong head ng marketing team namin. Hindi sya basta bastang babaeng pwede naming utuin at hingan ng pera mula sa kumpanya. At yang huling pera na yan ay akin!
Mr. Yu: Pero James malaking pera ang naibigay ko sa inyo nung una pa lamang at itong pera na ito ay wala pa sa kalahati ng naibigay ko sa inyo, kung ititigil mo ang transaction natin malamang mahirapan kang ibalik ang perang nakuha nyo mula sa akin.
James: 'Wag kayong mag alala Mr. Yu sigurado kong pagkatapos nitong huli mong naibigay sakin na cocaine malaki ang perang kikitain ko dito dahil marami ngayon ang naghahanap. Kaya maibabalik ko din sa inyo ang pera nyo at siguradong mas doble pa!

Nabigla si Devon ng marinig nya mula kay James ang sinabi nitong cocaine, hindi sya makapaniwalang isang drug addict ang kapatid ni Sam. Pero mas lalo syang nagulat ng biglang mag salita si Coleen mula sa likuran nila.

Coleen: Sinasabi ko na nga ba at may sumusunod sa amin kanina ehh.. Anong ginagawa nyo rito?!
Devon: (nasampal si Coleen) Alam ko na ang dahilan kung bakit hindi mo maibigaybigay sakin ang hinihingi kong mga papeles tungkol sa investment ni Mr. Yu sa kumpanya! Ang sasama ng ugali nyo!!
Quen: Bes tama na! (awat nito kay Devon dahil alam nakikita nya mula sa mata ng kaibigan ang matinding galit)
Coleen: Well, sabi naman kasi sayo ni James wag mo nang pakialaman ang tungkol dun eh, pero mapilit ka yan tuloy inilagay mo lang sa panganib ang buhay mo! At nandamay ka pa! (sabay tingin nito kay Quen) Sige na dalin nyo yang dalawa na yan sa baba. (utos nito sa mga lalaking kasama nya)
---------------
Coleen: Hey James! May bisita ka!!! (sabay tulak nito kay Devon)
James: Devon?!! Anong ginagawa mo dito?!!
Mr. Yu: Who's she??!!
Coleen: Sya lang naman ang dahilan kung bakit nahihirapan kaming kumuha ng pera sa kumpanya!
Mr. Yu: Oh well, sa palagay ko ngayon hindi na kayo mahihirapan!
James: What do you mean Mr. Yu?!
Mr. Yu: Use her para madali kayong makakuha ng pera, isa pa siguradong hindi mag dadalawang isip na mag bigay ng pera ang kapatid at ama mo!
Coleen: I think Mr. Yu is right!! Siguradong mabilis pa sa alas kwatro na makakakuha tayo ng pera mula sa pamilya mo James dahil andito ang babaeng inaasam na pakasalan ng kapatid mo!! (sabay ngiti nito ng nakakaloko)
James: No!! Let them go!! (madiing sabi nito)
Mr. Yu: Sorry James, pero hindi ako maghihintay sa perang maibibigay mo sakin kung alam kong mas malaking pera ang pwede kong makuha kung gagamitin ko ang fiancee ng kapatid mo!! (at tsaka ito lumapit kay Devon at hinawakan ang mukha ng dalaga)
Devon: Wag mo kong mahawak-hawakan!! (tabig nito sa kamay ni Mr. Yu)
Mr. Yu: (tumawa ng malakas) Ang tapang mo naman, alam mo bang nasa bingit ngayon ng kamatayan ang buhay mo??!!
Devon: Wala akong pakialam kahit ano pang gusto nyong gawin!! Napaka walang kwenta mong kapatid at anak James!! (baling nito kay James) Pati sarili mong pamilya niloloko mo!!
James: Manahimik ka at wala kang alam!! (akmang sasampalin nito si Devon pero nahawakan ni Quen ang kamay nya)
Quen: Wag na wag mong masaktan saktan si Devon!!
Coleen: Wow!! Ang dami namang tagapag tangol nitong ni Devon, ang haba ng hair mo girl, si Sam kaya mga anong oras makakarating?!
Devon: Anong ibig mong sabihin??!
Coleen: I called Sam at halatang halatang galit na galit na ang nobyo mo!! (tsaka ito tumawa ng malakas)

Ilang oras lang ang nakalipas dumating agad si Sam sa kinaroroonan nila Devon kasama nito ang kanyang ama.

Sam: Devon!! (tawag nito sa kasintahan matapos makitang nakasalampak sa sahig katabi si Quen ng nakagapos)
Devon: Sam, bakit ka pa nag punta?! Umalis kana!! (maiyak iyak na sabi nito sa kasintahan)
Sam: Devz, hindi naman kita pwedeng pabayaan!! (gusto nyang lapitan ang kasintahan pero hindi nya magawa dahil may mga baril na nakatutok sa kanila)
Coleen: Wow ang tamis tamis nyo naman!!Nakakakilig kayo kaya lang mukhang eto na ang huling beses nyo makakapg lambingan!! Tsk tsk tsk tsk....
Sam: Nasan si James?!! (galit na sabi nito)
James: Nandito ko!! (sabay labas nito kasama ni Mr. Yu)
Thed: Ano bang nangyari sayong bata ka at napasok sa ganito?!
James: Bakit kaya hindi nyo tanungin ang sarili nyo kung anong pagkukulang ang nagawa nyo at nagka ganito ang anak ninyo!!
Sam: Wag mong sabihin yan dahil alam mong hindi naman nagkulang sayo ang Daddy!!
James: Wow!! Parang totoo Sam ah, hindi ba galit ka din dyan sa tatay natin dahil sa dami ng pagkukulang nya?! Tignan mo nga yang sarili mo, hindi mo naman gusto yan diba?!!
Sam: Noon oo pero ngayon naiintindihan ko na si Daddy!!
Mr. Yu: Tama na yang drama nyo!!! Dala nyo ba ang perang hinihingi namin??!
Thed: Oo dala namin kaya pakawalan nyo na ang mga bata!!
Mr.Yu: Ibigay nyo muna ang hinihingi naming pera!!
Thed: Eto! (sabay hagis nito sa isang bag na pinaglalagyan ng mga pera, na agad namang pinulot ng isa sa mga tauhan ni Mr. Yu)
Mr.Yu: Salamat naman at marunong kayong tumupad sa usapan ang bait nyo palang talaga, kaya lang humihingi ako ng tawad sa inyo dahil hindi nyo ako katulad!
Sam: Anong ibig mong sabihin?!?
Mr.Yu: Pakawalan nyo na yung lalaki!! At iwan ang babaeng yan!!
Sam: Hayop ka!! Pakawalan mo si Devon!!!
Mr.Yu: Sorry pero magagamit ko pa ang babaeng yan kaya akin muna sya!! (sabay tawa nito ng malakas)
Quen: Si Devon na lang ang pakawalan nyo wag na ako!! (habang tinatanggal ang tali sa mga kamay nya)
Sam: Hayop ka James!! Kasalanan mong lahat ng ito!!
James: Wag ako ang sisihin mo kundi yang magaling mong fiancee masyado kasing pakialamera yan tuloy nadamay pa!!
Sam: Walangya ka!! (sinugod na nito si James at si Quen din hindi na napigilan ang sariling nakipag buno na rin ito sa ibang tauhan ni Mr. Yu)
Devon: Sam tama na!!! Quen!!!
Coleen: Kasalanan mo kasi ang lahat ng ito eh kaya ayan tuloy!!! (at sinampal nya si Devon) Yan ang ganti ko sa pag sampal mo sakin kanina! Wag kang mag-alala may kasunod pa yan para sa kabayaran ng ginawa mo sakin noon!!

Natigilan ang lahat ng biglang may mga wangwang ng pulis na narinig ang lahat.

Mr.Yu: Bakit may mga pulis?!!
Coleen: Mga walangya kayo, ipapahamak nyo pa kami!!!
Mr.Yu: Let's go, let's go!!! (patakbo na sana ito ngunit naharang na sya ng mga pulis, si Coleen naman na malapit kay Devon ay agad na hinawaka ng dalaga at tinutikan ng baril)
Coleen: Wag kayong lalapit kundi babarilin ko tong babaeng ito!
Sam: Coleen please wag si Devon, bitawan mo na sya!!
Coleen: Hindi!!! (nalolokang sabi nito) Hindi ko rin maintindihan kung bakit ba sa babaeng ito ka pa magpapakasal Sam, ako buong buhay ko ikaw lang ang minahal ko pero hindi mo yun nakita!!
James: Coleen, give me that gun!!
Coleen: Hindi ikaw ang kausap ko James kaya wag kang makialam!! Akala ko pa naman kakampi kita, diba gusto mo din itong si Devon bakit hindi mo sya agawin sa kapatid mo!! Wala ka ring kwenta!!
Sam: (nagulat sa sinabi ni Coleen) Totoo ba James???!
James: OO!! Oo mahal ko si Devon!! At naiinis akong sa dinami dami ng lalaki sa mundong ito ikaw pa ang minahal nya!!!
Mr.Yu: That's enough!! Coleen let's go!!! (akay nito kay Coleen) Get out off our way kung ayaw nyong patayin namin ang babaeng ito!
Sam: Coleen please let Devon go!!
Mr.Yu: No Coleen, don't let her go, isipin mo sya ang babaeng umagaw sa lalaking pinakamamahal mo!!
Devon: Coleen please let me go!! (mangiyak ngiyak sa pakiusap nito kay Coleen)

Habang naglalakad palayo si Coleen hawak si Devon para naman syang inuusig ng sariling konsensya dahil alam naman nya sa kanyang sarili na walang kahit na anong inaagaw ang babae sa kanya kaya unti-unting lumuwag ang hawak nya sa dalaga dahilan para makatakbo na si Devon papalayo sa kanila, ngunit sa pagtakbo ni Devon palayo kay Coleen inagaw naman ni Mr. Yu ang baril kay Coleen at itinutok ito kay Devon pero hindi naman nya naiputok ang baril dahil naunahan na sya ng mga pulis na mabaril sya. Agad namang nayakap ni Sam si Devon at wala ng nagawa si Devon kundi ang umiyak sa bisig ng kanyang kasintahan habang hinuhuli ng mga pulis si Mr. Yu at Coleen pati ang mga tauhan nito, pati si James ay binitbit na din ng mga pulis pero bago pa makalayo ang mga ito nag salita si Thed.

Thed: Nag kamali kami sa iyo James, sana noon pa lang hindi ka na namin inampon! Kaya huwag mong ipag taka kung mas mahal ko si Sam kaysa sayo dahil si Sam ang tunay kong anak at hindi ikaw, at hindi ako nag sisising ibagay ang mas malaking oras ko kay Sam kaysa sayo!
James: Bakit?! Bakit ngayon mo lang sinabi yan?!
Thed: Dahil hindi ko inakalang ganito ka pala kasama!!!
James: Mas lalo nyong sinira ang buhay ko!!! (galit na sabi nito at hinila na sya ng mga pulis pero hindi pa man nakakalayo ang mga ito nakuha ni James ang baril ng isa sa mga pulis at ipinutok ito sa lugar kung saan nandoon ang ama pero naharang ito ni Sam)
Devon: Sam!!! (sigaw nito habang patuloy ito sa pagluha)
Thed: Sam!! Sam!!
Sam: Dad.. (sambit nito sa hirap na tinig) Dad please take good care of my wife!!
Devon: Sam wag mong sabihin yan!!! (iyak nito habang nakayakap kay Sam)
Quen: Wag ka ng magsalita Sam, dadalin ka namin sa ospital!! (agad naman nyang binuhat si Sam papunta sa sasakyan ng ama ni Sam at agad silang nag punta sa pinakamalapit na ospital)
Devon: Sam, sorry!! Sorry!!! Please wag mo kong iwan Sam!
Thed: Tama na iha, hindi tayo iiwan ni Sam..
Devon: Sorry po tito!
Thed: You have nothing to sorry about!!

Ilang sandali pa ay nakarating na sila sa isang ospital at doon inoperahan si Sam upang matanggal ang bala ng baril sa likod nitomalapit sa balikat. Abot din ang dasal ni Devon matapos malamang marami na ring dugo ang nawala sa kasintahan.

Devon's POV: Lord please iligtas nyo po si Sam, ang lalaking tanging minahal ko. Lord, hindi ko alam kung anong gagawin ko kung mawawala sakin si Sam. Si Sam lang ang lalaking pinangarap ko buong buhay ko, sya lang din po ang lalaking nag mahal sakin ng ganito at nag pahalaga sakin ng sobra sobra!! Lord, please wag mo muna syang kunin sakin nagmamakaawa po ako sa inyo. (iyak nito sa Panginoon habang nasa chapel ng ospital)

Love Conquers All Chapter 39

Kinabukasan nga ay nag simula na si Devon mag trabaho sa kumpanya nila Sam at nung umaga ring iyon ay sinundo mismo sya ni Sam sa kanilang tahanan upang sabay na silang pumasok sa opisina. Pag pasok pa lang sa lobby ng kumpanya napansin na agad ni Devon ang pag tingin sa kanya ng ibang empleyado doon mas lalo tuloy syang kinabahan sa mga tingin ng mga empleyado.

Devon: Sam, may mali ba sa suot ko o kaya may dumi ba ko sa mukha?!

Sam: Wala naman, bakit?

Devon: Kasi naman halos lahat sila nakatingin sakin para tuloy ako matutunaw sa mga tingin nila.

Sam: Ha?! (sabay tingin nito sa paligid nila) Oo nga noh! Teka baka maubos ka!! (sabay akbay nito sa dalaga at takip sa mukha nito)

Devon: (tinatanggal yung kamay ni Sam sa mukha nya) Ano ba yang ginagawa mo Sam?! (sabay hampas sa balikat ng huli)

Sam: Sabi mo kasi parang matutunaw ka sa tingin nila kaya tinakpan ko mukha mo baka hindi ka umabot sa araw ng kasal natin! (at tsaka ito ngumisi ng nakakaloko)

Devon: Sira ka talaga!! Halika na nga!! (tsaka ito lumakad muli)

Hindi na lamang ulit pinansin ni Sam at Devon ang ibang empleyadong panay ang tingin sa kanila sa bawat department na nadadaanan nila. Hanggang sa makarating sila sa mismong magiging opisina ni Devon. Sam lead her way hanggang sa makapasok sila sa isang room doon.

Devon: Teka lang Sam, bakit dito mo ko dinala?! Diba dabat sa mga cubicle lang ako!

Sam: Cubicle?! Sa tingin mo ba makakapag trabaho ng maayos ang isang head ng marketing team kaung nasa isang cubicle lang sya?!?

Devon: Anong sabi mo? Head?!! Seryoso ka dyan?!

Sam: Oo naman!! Nabakante tong posisyon na ito 3 weeks after kitang irecommend kay dad. Ayun pumayag naman sya kaya dito ka napunta tsaka nga yung tungkol dun sa alam mo na!! (sabay ngisi nito at taas ng kilay kay Devon)

Devon: Pero hindi ba parang mali naman ata bago lang ako tapos andito na agad ako sa posisyon na ito?!

Sam: Hayaan muna alam naman ng lahat na magiging asawa na kita at magiging part ka na din ng pamilya namin kaya ok lang yan!! (tumingin ito sa kanyang relos) Oh pano iwan na kita dito may gagawin pa kasi ako sa opisina eh kita na lang tayo ng lunch sabay tayo.

Devon: Pero Sam pano ko magpapakilala sa kanila?!

Sam: Ay oo nga pala!! Sige tara sa labas! (at hinila ulit ni Sam si Devon mula sa opisina nito) Hey guys!!Good morning! (masayang bati nito sa mga empleyado sa marketing department) Guys, I would like you to meet my fiancee Devon May Hernandez and she will be your new head. Hope you guys help her to adjust in here and please take good care of her!! 

Devon: (sinisiko si Sam sabay bulong dito) Ano ba yang sinasabi mo dyan!!

Sam: Ipinapakilala lang naman kita! Oh pano kayo nang bahala sa bagong head nyo! Bye guys! (tsaka na toh nag lakad papalayo at wala ng nagawa si Devon kundi harapin ang mga bagong makakasama nya)

Devon: Ahhh.. Hi po sa inyo lahat. Sana magtulungan tayo sa pag tatrabaho! 

Employees: Yes Ma'am!! 

Devon: (nangiti na lang sa pagtawag sa kanya ng Ma'am ng mga kasamahan) Sige salamat! Meron nga pala kong gustong malaman, sino po yung mga humahawak ng papers nung nabakante ang posisyon na ito?!

Gail: Ay! Ako po Ma'am! (sabi ng isang employee)

Devon: Ahh.. Pwede ba tayong mag-usap?!

Gail: Sige po! 

Devon: Sige thank you sa inyo.!Pwede na ulit tayo mag start mag trabaho! Thank you ulit! (tsaka ito tumalikod papasok ng opisina nya kasama si Gail, ilang minuto pa lamang ang nakakalipas ng may kumatok at mag bukas ng pinto ng opisina ni Devon)

Sam: May nakalimutan ako!

Devon: Ha?! Ano yun?! 

Sam: (biglang hinalikan si Devon sa pisngi) Yun! yun ang nakalimutan ko! Sige ok na!! Good luck sa first day mo! (at umalis na nga ito iniwan si Devong namumula ang pisingi)

Devon: Pa-pasenya kana kay Sam.

Gail: Ok lang po Ma'am!!

After makausap ni Devon si Gail nakakapag adjust-adjust na din sya sa bago nyang environment at agad na nya ding ginawa ang dapat nyang trabahuhin at malaman ang dapat nyang malaman. Ilang oras pa ang lumipas lumabas si Devon ng opisina nya upang kunin kay Gail ang mga pinagawa nya ditong report ng sales at investment na pumasok at lumabas sa kumpanya. 

Devon: Excuse me, Ms. Gail ok na ba yung pinagawa ko?! 

Gail: Ahh yes ma'am. Kaya lang po meron akong isang hindi makuha yung sale at investment po last month lang po na kay Coleen po kasi yun, pag po dumating sya kukunin ko na lang po sa kanya at isusunod sa inyo! 

Devon: Kay Coleen? Bakit nasa kanya?! Tsaka bakit wala pa sya?!

Gail: Hindi ko po alam kung bakit wala pa sya. Yun naman pong papers na wala pa dyan kaya po nasa kanya yun kasi sinabihan ako ni Sir James na si Coleen na daw po ang makikipag usap dun sa taong mag iinvest na yun dahil kilala naman daw po yun ni Coleen kaya po binagay ko na po kay Coleen at wala na po akong nalaman tungkol dun sa investment na yun kasi po si Sir James at Coleen na po ang nag uusap tungkol dun.

Devon: Ah ganun ba?! Sige pag dumating si Coleen paki sabi na lang na hinahanap ko sya at yung report nung sinasabi mong naging investment na yun!

Gail: Sige po Ma'am.!

Nang bumalik si Devon sa kanyang opisina agad itong nag isip kung bakit si James ang nakakaalam ng tungkol sa investment na yun ganung wala namang kinalaman ang trabaho nito sa mga ganung bagay dahil hindi nya iyon sakop. At kung ganun nga alam kaya ni Sam at ng ama nito na pinakikialaman ni James ang tungkol sa mga invest ng ibang tao sa kanilang kumpanya.?! Yung mga tanong na iyon ang umikot sa isipan ni Devon kaya't hindi nya namalayang ala una na pala ng hapon at hindi pa sya nag lalunch. Kung hindi pa dumating si Sam sa kanyang opisina ay hindi na ntio mamamalayan ang kalam ng kanyang sikmura.

Sam: Mukhang busyng busy ka dyan ahhh.. 

Devon: Sam!! Sorry! Kanina ka pa ba dyan! Teka anong oras na ba?!

Sam: Ms. Hernandez ala una na po ng hapon at kanina ko pa po kayo tinetext at tinatawagan hindi po kayo sumasagot, gutom na gutom na ko kahihintay sayo. (tsaka ito sumimangot)

Devon: Naku pasensya na ha. Naka silent kasi yung phone ko eh tsaka may iniisip kasi ako!

Sam: Ano?! Wag muna kasi akong isipin andyan lang naman ako sa 3rd floor pwede ka namang pumunta dun pag namimiss mo ko!

Devon: Sira!! Gutom ka na nga kung anu-ano na sinasabi mo dyan ehhh.. Tara na nga kain na tayo! (at hinila na nya si Sam palabas ng kanyang opisina)

Habang kumakain sila ng lunch sa canteen hindi na napigilan pa ni Devon na mag tanong kay Sam tungkol sa mga bagay na gumugulo sa isipan nya.

Devon: Sam, diba hindi naman under ng department ni James ang marketing??

Sam: Oo bakit??!!

Devon: Edi ibig sabihin wala din syang karapatang mag appoint sa mga tao sa loob ng marketing department??

Sam: Oo! Pero nung nabakante yung posisyon mo noon, si Dad yung nag appoint kay Gail pansamantala para ayusin yung mga papers doon.. Bakit ba??!!

Devon: Ah wala naman, sabi kasi sakin ni Gail kanina meron daw isang client na nag invest ata ang pinahawakan ni James kay Coleen dahil kilala daw yun ni Coleen??

Sam: (tumaas bahagya ang kilay ni Sam sa kanyang narinig) What?? Who??! Bakit parang hindi ko yata alam yang bagay na yan? Though hindi ko under ang marketing department pero dahil tungkol sa investment yan dapat alam ko pa rin. Bakit ganun??!

Devon: Ewan ko!! (sabay kibit balikat nito)

Sam: Itatanong ko na lang kay James mamaya!!

Devon: Huwag!!! (madiing pagtutol nito) 

Sam: Huwag??? Bakit naman??!

Devon: Ahh basta wag muna ngayon!! Promise mo sakin yan!?? Ok??!!

Sam: Pero.... (naputol ang sasabihin nito dahil nag salita nang muli si Devon)

Devon: Basta ipromise mo sakin hindi mo tatanungin si James about sa sinabi ko sayo! (sabay pacute nito sa harap ni Sam)

Sam: Oo na sige na hindi ko na sasabihin kay James wag kana mag pa cute dyan dahil matagal ka ng cute!! (tsaka nito pinisil ang ilong ng dalaga) Kumain ka na nga lang dyan ng makabalik na tayo sa trabaho!.. 

Naubos ang lahat ng oras ni Devon sa pag tingin ng lahat ng files na ibinigay sa kanya ni Gail simula pa kaninang umaga kanina pa nya ito pabalik-balik na tinitignan pero wala man lang syang makitang mali para maging dahilan ng nasabing pagkawala ng ibang sales at investment ng company nila Sam. 

Devon's POV: Kung wala dito ang hinahanap ko. Maaring nasa ibang papeles na hawak ng ibang tao??!! Ay naku Devon wala ka pang pruweba kaya wag ka ngang mambintang. (sabay gusot nito sa kanyang buhok)


Kinabukasan pag pasok ni Devon sa opisina...

Gail: Good morning po Ma'am!! (masayang bati nito sa dalaga)
Devon: Good morning din Ms. Gail...
Coleen: So, totoo pala!! Ikaw na ang bagong head dito?! (taas kilay na singit nito sa usapan ng dalawa)
Devon: Oo Coleen ako nga! Bakit may problema ba?!
Coleen: (tumawa ng nakakaloka) Problema?! Wala naman! (may pag ngising sabi nito)
Devon: Kung wala naman pala edi mabuti! (tatalikod na sana ito ng may maalala sya) Ah Ms. Coleen yun nga palang papels about dun sa investment ni Mr. Yu last two months ago, I think! Pwede ko bang makita?! (nakita ni Devon sa mukha ni Coleen ang pagkabigla at pag-aalala)
Coleen: Ba-bakit??! (nauutal na tanong nito kay Devon)
Devon: Like what you said ako na ang head dito kaya sa pagkakaalam ko pwede kong makita ano mang papeles about sa kumpanya lalo na kung under sya ng Marketing! Yet, kahit two months ago na yung nakalipas about sa investment na yun for sure pwede ko pa din naman makita yun. Right Gail??
Gail: Ahh.. Yes Ma'am kasi pwede nyo pong gamitin yun para makita nyo po yung difference ng ba... (naputol na si Gail sa sasabihin nya dahil biglang nagsalita si Coleen)
Coleen: Oo pwede mo yung makita, dadalhin ko na lang mamaya sa loob ng opis mo!(tatalikod na sana si Coleen ng mag salita ulit si Devon)
Devon: No! I want it now Ms. Garcia! Actually, kahapon pa sana kaya lang hindi ka pumasok kahapon kaya ngayon na lang. Gusto kong makita ang mga papeles na yun about sa investment ni Mr. Yu in 10mins. Thank you! Excuse me! (tsaka na ito tuluyang pumasok ng opisina nya)

Devon's POV: Alam ko may mali!! May mali talaga!! (biglang nag flashback sa kanya ang itsura ni Coleen nung hinihingi nya ang papeles tungkol sa investment ni Mr. Yu)

Nakalipas na ang trenta minutos pero hindi pa din dinadala ni Coleen ang mga papeles sa opisina ni Devon. Lalabas na sana sya para i-check pero biglang dumating si James nang hindi man lang kumatok bago pumasok...

Devon: Hindi ka man lang ba marunong kumatok??
James: Hindi naman ito bahay o kwarto mo para kumatok pa ko!
Devon: At least, just a sign of respect!
James: Whatever!
Devon: So, anong masamang hangin ang nagdala sayo ngayon dito??
James: About Mr. Yu's investments wag mo ng pakialaman yun!
Devon: At bakit naman?!
James: Cause that project is mine!!
Devon: Yours?! Bakit ikaw na ba ngayon ang may-ari ng kumpanya kaya SAYO ang project na yun??! At isa pa, hindi mo naman under ang marketing team diba?!
James: Oo nga!! Pero bilang anak ng may ari ng kumpanya inuutusan kitang wag mong pakialaman ang investment ni Mr. Yu!! (madiing sabi nito sa mataas na boses)
Devon: (hindi na napigilan ni Devon ang sarili kaya nagtaas na din sya ng boses at napatayo sa kanyang kinauupuan) As far as I know ang Daddy mo ang nag lagay sakin sa posisyon na ito at ang suswelduhin ko dito ay sa kanya mang gagaling at hindi sa kanyang ANAK! Isa pa, ginagawa ko lang kung anong trabaho ko! Bakit James?! May itinatago kaba, kayo ni Coleen tungkol sa investment ni Mr. Yu na yun?! (taas kilay na sabi nito kay James)
James: Wala! Pe.. (hindi na nya naituloy dahil pinutol na sya ni Devon)
Devon: Kung ganung wala naman pala kayong itinatago bakit hindi nyo sakin ipakita ang papeles, or kung gusto mo kay Sam mo na lang ipaalam, siguro nga ako walang karapatan pero si Sam bilang anak din ng CEO malamang mag karapatan syang malaman ang tungkol dun sa investment ni Mr. Yu. Tama ba?!
James: Wag mong ipasok ang magaling mong fiancee sa usapan, dahil una sa lahat hindi nya hawak ang marketing department at wala syang pakialam sa mga investment ng ibang tao sa kumpanya.
Devon: Parang ikaw lang James, wala ka rin namang karapatang pakialaman ang investments dito sa kumpanya diba?! (pambabara nito kay James)
-Ilang segundo ring natahimik si James sa sinabi ni Devon kaya binasag na ni Devon ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa.-
Devon: Kung wala ka nang sasabihin pwede ka ng umalis!!
James: (palabas na ng pinto ng opisina ni Devon) Binabalaan kita Devon, wag mong pakialaman ang tungkol sa investment ni Mr. Yu sa kumpanyang ito kung gusto mo pang maging Mrs. Samuel Lopez!! (matapos nun ay tuluyan na ngang lumabas ng opisina ni Devon si James)
-Matapos ang sagutan ni James at Devon hindi na nawala sa isip nito ang pababantang sinabi ni James sa kanya, ngayon mas lalong gumulo ang lahat para sa kanya. Mas maraming tanong ang umikot sa kanyang isipan. Ano nga bang meron sa investment ni Mr. Yu na iyon?!-

Love Conquers All Chapter 38

Days, weeks and months past by.. Matapos ang proposal ni Sam kay Devon pinakiusapan muna ni Devon na huwag muna nilang hadaliin ang pagpapakasal nila, she asked him for another 2-3 years para makapag trabaho muna daw ito at makatulong muna sa kanyang pamilya na sinang-ayunan din naman ni Sam ngunit may kundisyon ang lalaki sa pag payag nya na ito. Ang mag trabaho si Devon sa sariling company ng pamilya ni Sam upang palagi pa din daw silang mag kasama, gustong tanggihan ni Devon ang kundisyon na iyon ni Sam ngunit wala na syang nagawa dahil kung hindi magpapakasal na agad sila.


Devon: Ang daya mo naman kasi ibang kundisyon na lang tsaka kahit naman nasa ibang kumpanya ko mag trabho pwede naman tayong magkita diba?! Wag na lang sa kumpanya nyo.
Sam: Bakit ba ayaw mo sa company namin? Ayaw mo kaming tulungang lumago yet magiging part ka naman talaga nung kumpanya na yun pag kinasal na tayo diba?! Tsaka mas gusto kong nakikita na lang kita lagi kasi ayokong may mangyaring hindi maganda sayo. Devz, gusto lang naman kasi kitang pagkaingatan.
Devon: Hmmm..May magagawa pa ba ko??! (sabay irap nito sa kanyang magiging asawa)
Sam: Namimilit ka pa kasi wala ka na din namang magagawa.. (tsaka ito tumawa ng malakas sabay yakap sa kanyang fiancee)
Devon: Oo na oo na ikaw ng panalo, ilibre mo na lang ako ng lunch nagugutom na ko ehh.. Sige na please... (tsaka ito nag pacute sa harap ng lalaki)
Sam: Papacute ka pa dyan papakasalan na nga kita. Tsaka bakit ako manlilibre, ikaw na lang bibigyan na nga kita trabaho ililibre pa kita.
Devon: Ah ganun?! Ako po kasi hindi pa nagstart mag work kaya po wala pa kong sweldo kayo naman po nag start na mag trabaho kaya may sweldo kana. Pero kung ayaw mo ko ilibre ok lang tatawagan ko na lang si Bes Quen para sa kanya na lang ako mag pa libre for sure di naman ako tatanggihan ng BES ko di tulad ng FIANCEE ko!! (tsaka ito tumayo at akmang mag dadial na sa cp nya)
Sam: (tumayo at hinila si Devon palabas ng bahay) Tara na nga san mo ba gustong kumain?!
Devon: (napangiti sa inasal ng lalaki) Ililibre mo din pala ko haba pa ng usapan. Kahit saan!!


Nang makarating sila sa isang restaurant na pinagdalhan ni Sam kay Devon nakasalubong nila si James na papasok pa lang din restaurant...

James: Hey!! What are you guys doing here?? Having a lunch date?? (sabay ngisi nito)
Sam: Yup bro! You?? Who's with you?
James: Ahh.. I'm with Coleen your ex-girlfriend man!
Sam: Duh.. (tsaka ito sumimangot) She's not my ex yet I don't even like her even before!! Anyway excuse us bro.
James: Wait! (pagpigil nito sa dalawa) Why don't we share in one table you two me and Coleen.!
Sam: (look at Devon) No, thanks bro but I'd prefer to eat with Devon alone!
James: C'mmon bro.. Sooner or later you can always have you food with her when you two got married!!
Devon: (interrupted Sam) Hindi Sam ok lang sakin tsaka tama naman si James pwede naman tayo lagi mag sabay pero kayong mag kapatid madalang..
James: Ok!! Let's go!!! (then they walked inside the resto and went to the table where Coleen was)
Coleen: Hey Sam.. (sabay lapit nito sa lalaki at sabay beso) It's quite so long since the last time I saw you proposing for marriage to her. (sabay tingin kay Devon) Are you sure?! You really want to marry her??
James: Coleen, stop it!!
Sam: Yes!! I will marry her!! Excuse us, sorry bro but I change my mind sa iba na lang kami kakain!. Let's go Devz. (hinila na nito si Devon at lumabas ng resto)
James: Look what messed you did. I asked them to eat with us pero pinainit mo ulo ni Sam.
Coleen: Common James. As if your sincere about it. Eat with your number one enemy tsss... (sabay irap nito sa lalaki) Just sit, I want to eat na!


After nang nangyari lumipat si Sam at Devon sa ibang restaurant....

Devon: Bakit naman lumipat pa tayo?
Sam: Si James ok lang makasabay kong kumain sa isang lamesa but that crazy Coleen I don't think mabubusog ako kung kasabay ko sya!!
Devon: Bakit naman??
Sam: I hate what she said!! Hindi ka ba na-offend sa sunabi nya?
Devon: Hindi!! Hindi ko naman kailangang pakinggan ang mga sasabihin ng ibang tao eh, hindi naman nila hawak ang puso mo. Not unless alam nila kung ano ang laman nyan! (sabay turo nito sa puso ni Sam)
Sam: Pag nalaman nila kung ano laman ng puso ko magtataka yung mga yun.
Devon: Bakit naman??
Sam: Kasi ako ang may ari pero IKAW ang laman!! (sabay tawa nito)
Devon: Ang korni mo!! Kumain ka na nga lang dyan.
Sam: Bakit totoo na.... (naputol ang sasabihin nito dahil bigla syang sinubuan ni Devon)
Devon: Oo na Sam oo na!! Kumain ka na dyan! (sabay ngiti ng dalawa sa isa't isa)


After mag lunch ng dalawa dumiretcho sila sa kumpanya ng pamilya ni Sam upang kausapin ang daddy nito para sa pag tatrabaho ni Devon sa kanilang kumpanya..

Sam: Hi dad! (sabay halik nito sa pisngi ng ama)
Devon: Hello po! (tsaka ito nag mano at humalik din sa pisngi ng ama ng kanyang fiancee)
Thed: Oh, I guess you already convinced her to work here iho.
Sam: Yes dad! So, kelan po sya pwedeng mag start?
Thed: Anytime she wants!
Devon: Po?! Eh hindi ko pa nga po alam kung anong magiging trabaho ko dito ehh..
Thed: Hindi ba sayo sinabi ni Sam? Sa marketing department ka mapupunta iha.
Devon: (nagulat si Devon sa sinabi ng ama) Po? Pero parang bakit naman po dun ako agad hindi pa naman po ako ga... (naputol ang sasabihin ni Devon ng mag salita muli ang ama ni Sam)
Thed: Kasi iha nagtitiwala ako sayo. This past few weeks kasi ang laking pera ang nawawala sa loob ng kumpanya gayong malaki rin naman ang pumapasok na mga investments sa atin. Pero hindi ko maintindihan kung bakit biglang bumababa ang sales natin. Kaya I personally asked Sam na papayagin kang dito na lang sa kumpanya namin mag trabaho besides malapit ka na din namang maging parte ng pamilya at maging ng kumpanyang ito.
Devon: pero tito hindi po ba parang..
Thed: No Devon!! I trust you a lot kaya alam kong kaya mong matrace ang dahilan kung bakit biglang nalulugi ang kumpanya..
Sam: Devz, dad is right!!
Devon: pero bakit ako!? Bakit hindi na lang ikaw Sam??
Sam: Kasi Devz si Coleen ang head ngayon ng marketing department and I don't wanna work with her!
Thed: And besides Sam and i trust you a lot kaya kampante akong ilagay sa marketing department.
Devon: (sandaling natahimik si Devon at napayuko)
Sam: Devz?! Are you ok?! pero kung ayaw mo ok lang naman. Right dad?!?
Devon: Naku! Hindi! Sam, tito tatanggapin ko po yung work na ibibigay nyo sakin salamat po ng marami sa pagtitiwala nyo sakin. At kung pwede po mag sisimula na po akong mag trabaho bukas??
Thed: Yes iha! You can start working tomorrow!!
Devon: Thank you po!
Thed: Thank you din Devon.!


Then the two left the company and Sam bring Devon home after. Pagdating ng gabi nakatulalang nakatitig sa kisame si Devon at iniisip kung paano nya itetrace ang dahilan ng pagkalugi ng kumpanya kung ang sabi naman ng daddy ni Sam may malaking investment naman na pumapasok sa kumpanya. Sa pag iisip napapabuntong hininga na lamang si Devon at hindi nya namalayang nakatulog na pala sya.

Love Conquers All Chapter 37

Days,weeks and months had past at dumating na ang araw ng pagtatapos nila Devon at Sam. Dahil sa simula pa lamang ay isang likas na matalino at angat na sa klase si Samuel, magtatapos ito ngayon ng may magandang karangalang dadalin para sa pamilya nya. Si Samuel lang naman kasi ang napiling Cumlaude ng kanilang batch. Pero syempre hindi naman papatalo si Devon kay Sam kahit pa naging transferee student lang si Devon sa school nila Sam na recognized pa din naman ang aking katalinuhan ni Devon magtatapos din sya ng may flying-colors. Ngayong araw na ito ang petsa ng pagtatapos ng dalawa sa kolehiyo at pag nangyari yun pwede na silang mag desisyon para sa kanilang buhay na dalawa. Dahil na-announced na noong b-day ni Sam ang tungkol sa engagement nilang dalawa hindi na din malayong sa kasalanan na ang tuloy ng relasyon nilang dalawa. Ngunit ang hindi alam ni Devon may isang bagay na gusto si Sam, ang magawa nito ang formal proposal na matagal din nyang pinaghandaan, at ngayong araw na ito magaganap iyon kasabay ng kanilang pagtatapos. Dahil si Sam ang Cumlaude may inihanda syang speech..

Sam (on his grad.vow): I won't be here without the help of my professors, this recognition is nothing without the hard-works, the patience and the courage. Life is too short para sayangin natin. Hindi ako perpekto katulad ng iniisip ng iba. Ngayon gagraduate ako sa kursong kelan man ay hindi ko ginusto gayunpaman nag papasalamat pa rin ako sa taong nag pushed sakin para i-take tong course na toh, dahil kung hindi dahil sa pagiging diktador nya sa buhay ko baka hindi ko din nakilala ang babaeng mahal ko ngayon. Tulad nga ng sinabi ko hindi ako perpekto, minsan sa buhay ko dumaan ang mga problemang akala ko wala ng sulusyon kundi ang sumunod sa gusto ng mga magulang ko. Sa gusto ng Papa ko para sakin, noon naiinis ako tinatanong ko sa sarili ko bakit ko sya susundin kung ama ko lang naman sya kung sa huli sariling buhay ko rin naman ang hahawakan ko, bakit ko gagawin ang mga bagay na kahit kailan hindi ko naman nagustuhan. Pero nagkamali ako, mali ako na nagalit sa kanya, mali ako dahil ang tanging kaligayahan ko lang ang mahalaga sakin noon, hindi ko iniisip na ang tanging kabutihan ko lang naman pala ang gusto nyang mangyari. Ngayon thankful ako dahil sya ang naging ama nang dahil sa kanya naging isang matatag na tao ako. Papa Thed, salamat, salamat po sa pagiging isang diktador na ama kundi dahil sayo Papa hindi maiisip kung gaano kahalaga na pahalagahan din ang buhay ng iba, buhay ng mga taong nakapaligid at naniniwala sa akin. Pero hindi ko rin naman kakalimutan ang Mama ko na ginawa ang lahat para mapabuti ako at ang pamilya namin. Mama, salamat po sa pagmamahal at pagintindi sa buhay na meron tayo. Sabi nga nila hindi ka mag go-grow bilang isang tunay na tao kung hindi ka matututo sa mga napagdaanan mong problema. You have to learn those single things na akala mo wala lang pero sa huli marerealize mo na mahalaga pala yun. Yang mga grades na nakuha ko, balewala lang naman yan ehh, oo malaki ang maitutulong nyan pero kahit ano pa mang mangyari numero lang naman yan na pwedeng mabago pero yung pinagdaanan mo para makuha yang numero na yan yun hindi yun pwedeng mabago ng kahit sino. Sabi nga no pain no gain. Lahat kailangang paghirapan, lahat kailangang pagsikapan. Kaya ngayon may isang bagay akong gustong gawin at gusto kong masaksihan ninyong lahat sana pagbigyan nyo ako. Pangako mabilis lang po ito. (saka ito bumaba ng stage at pinuntahan ang upuan kung saan nandoon si Devon) Devon, hindi na ko magpapaliguygoy pa kasi iisa lang naman talaga ang gusto kong mangyari. (tsaka ito lumuhod sa harap ng dalaga at may inilabas na maliit na box mula sa kanyang bulsa) *ehem* Devon May Hernandez, will you marry this Samuel Lawrence Lopez promising nothing to you but just his surname?! You, you are the woman that I wanted to be with, the woman whom I wanted to be the mother of my children. Devon, will you be my wife? Will you grow old with me?! (sandaling tumigil ang mundo sa pagitan ni Devon at Sam at ang lahat halos ay hinihintay na lang ang sagot ni Devon, pero matapos ang ilang minutong katahimikan nakasagot na din ang dalaga kasabay ng pagtulo ng kanyang mga luha)
DEVON: Yes!! Yes Sam, I will marry you! (sabay yakap nito kay Sam matapos maisuot ng binata ang singsing na laman ng box na hawak nito)
SAM: I love you Devz.. (tsaka nito hinalikan sa labi ang kanyang fiance)

Yun ang pinaka di makakalimutang pangyayari sa pagtatapos ng dalawa sa kolehiyo. Hindi lang naman sila ang naging masaya noong araw na iyon kundi pati ang mga kaibigan at mga magulang nila maliban na nga lang sa iilang taong umaasang mapapasa kanila pa si Sam. Pero sorry na lang sila dahil iisang babae lang ang gustong makasa ni Sam sa kanyang pagtanda at yun ay walang iba kundi si Devon May Hernandez.

Love Conquers All Chapter 36

Dahil hindi malaman ni James kung saan ba nyang bahay ihahatid ang dalagang natutulog sa kanyang passenger sit napag desisyunan nyang sa bahay na lang nila ito iuwi at bahala na ang kanyang kakabal na si Sam ang mag hatid dito sa bahay nito. Habang nilalakbay nila ang daan pauwi sa kanilang bahay hindi maiwasan ni James na lingunin si Devon habang natutulog ito. At ilang minuto pa ang lumipas narating na nila ang kanilang bahay ginigising nya si Devon ngunit sadya atang napagod ito kaya natagalan sya sa pag gising sa dalaga. Tinitigan nya ito at doon nya nakita ang tunay na ganda ng dalaga.

James POV: Ang swerte naman ni Sam sayo, ang ganda mo. Kaya ka siguro nya nagustuhan, pilik-mata mo pa lang panalo na. Sana nauna na lang akong nakakilala sayo. (yun ang mga katagang gumulo sa isip ni James habang tinititigan nya ang dalaga hindi nya tuloy namalayang nagising na pala ito)
Devon: Saan na tayo?!
James: Andito ka sa bahay namin, hindi ko kasi alam kung saan kita ihahatid kaya dito na kita dinala patatawagan ko na lang si Sam kay Mom para sya na ang maghatid sayo pauwi. (nauutal pang sabi nito dahil sa kaba at tsaka sya bumaba ng kanyang sasakyan at sinundan na din naman sya ni Devon)

Habang nakatayo si Devon sa labas ng bahay nila Sam doon nya napag tanto na ito pala unang beses na mapapasok nya ng bahay ng binata dahil noong nag birthday ito hindi naman sya gaanong inilibot ni Sam sa kanilang bahay.

Devon's POV: Grabe ang laki pala ng bahay nila. (makhang sabi nito sa sarili habang nakatulalang nakatayo at  nilapitan sya ng Mom at Tita ni Sam)
Marie: Devon iha saan ka ba nag punta? Alam mo bang alalang alala na sayo si Sam pati ang mga magulang mo.
Devon: Pasensya na po tita, medyo naligaw lang po kasi ako. Si Sam po ba....
Eunice: Wag ka ng mag-alala tinawagan ko na sya at pauwi na rin sya. Tara muna sa loob, kumain ka na ba?!
Devon: Hindi pa po pero hindi pa naman po ako nagugutom kaya ok lang po. Dito ko na lang po hihintayin si Sam sa garden.
Marie: Hindi pwede iha, parating na rin si Thed at siguradong mapapagalitan kami kapag hindi ka man lang namin pinapasok.
Devon: Ganun po ba sige po. (tsaka sila nag lakad pa punta ng salas at tahimik lang si Devon na sumunod sa dalawa)

Ilang sandali pa dumating na si Sam at agad nitong niyakap si Devon pagkakitang pagkakita pa lang dito. Halata sa mukha ng binata ang sobrang pag-aalala sa dalaga kaya halos hindi na makahinga si Devon sa sobrang higpit ng yakap nito.

Eunice: Sam baka na mamatay si Devon nyan sa sobrang higpit mong yumakap.
Sam: Sorry! (sabay bitaw nito sa dalaga) Saan kaba nag punta?! Pinag-alala mo kami ng sobra!
Devon: Sorry ha. Nainip kasi ko sa bahay kaya lumabas ako tapos napunta ko sa isang park yun nga lang inabutan ako ng gabi sa sobrang pagkaaliw ko sa nakikita ko dun sa park at ayun hindi ko alam kung saan ako sasakay pauwi. Sorry talaga!
Sam: Basta sa susunod wag mo na ulit yun gagawin ha. Alam mo namang hindi mo ganong kabisado tong Manila eh, kahit pa sabihin mong matagal na din kayong nandito.
Marie: Tama na yan iho wag mo ng pagalitan yang fiance mo, ihatid mo na sya sa kanila ng hindi na mag alala pa ang mga magulang nya.
Sam: Mabuti pa nga. Tara na!
Devon: Sige po, thank you po sa inyo. Asan po pala si James para po makapag thank you ako sa kanya?!
Eunice: Wag mo ng alalahanin si James kami ang mag sasabi sa kanya.
Devon: Sige po.
Sam: Aalis na po kami! tell Dad na lang na hindi na po namin sya nahintay.
Marie: Sige don't worry ako ng bahala sa Daddy mo. Drive safe son.
Sam: Yes Mom. (at tuluyan na ngang umalis ang dalawa upang ihatid na si Devon sa kanilang bahay)

-Sa bahay nila Devon-
Kazel: Saan kaba nag puntang bata ka!?Pinag-alala mo kami. Halos malibot na ni Sam lahat ng luagar dito malapit satin kahahanap sayo.
Devon: Sorry na po Mama. (sabay yakap sa ina)
Nico: Sam iho pakisabi na lang sa kakabal mo na salamat. At hindi rin sa ipinagtatabuyan kita. Pero mas mabuti pa sigurong umuwi ka na dahil malaking abala na ang nagawa namin sa iyo. Magpahinga ka na iho.
Sam: Wala po yun tito. Obligasyon ko din pong hanapin ang anak nyo lalo pa't sya ang mapapangasawa ko.
Kazel: Maraming salamat talaga Sam.
Sam: Wala po yun tita K. Sige po mauna na po ako.
Devon: Ihahatid na kita sa gate.
Sam: Sige! Sige po! (pagpapaalam nito sa mga magulang ni Devon)

-Sa labas ng bahay-
Devon: Sam, thank you ha.
Sam: Thank you san?! Eh hindi naman ako ang nakahanap sayo.
Devon: Kahit na! Hindi man ikaw ang nakahanap sakin alam ko naman kung gaano ka nag-alala sakin.Salamat dahil alam kong mahal mo talaga ko.
Sam: Devz, kahit saan ka pa mag punta hahanapin kita, hindi ko alam kung anong gagawin ko kung may nangyaring hindi maganda sayo.
Devon: Walang mangyayaring masama sakin hanggang alam kong nandyan ka sa tabi ko Sam. (at tsaka ito yumakap sa binata)
Sam: Sayo na toh. (sabay abot sa kanyang phone)
Devon: Ayoko nga, sayo yan ehhh..
Sam: Kung anong akin sayo na rin yun! Kaya sayo na toh ng sa susunod na mawala ka madali na kitang makikita dahil makokontak na kita. Kaya sige na sayo na toh pag hindi mo to kinuha mas lalo akong magagalit sayo,
Devon: Oo na sige na. Thank you ha.
Sam: Sige pumasok ka na! (at sabay nyang hinalikan ang dalaga sa pisngi nito) I love you Devz.
Devon: I love you too Sam. Ingat ka sa pag da-drive ha. Ba-bye. (sabay kaway nito sa nobyong pasakay na ng kotse nito)
Devon's POV: I'm so lucky to have you in my life Sam. (sabi nito sa sarili habang pinapanood ang sasakyan ng nobyo na papalayo)

Love Conquers All Chapter 35

Ilang araw at halos umabot na din ng linggo ang pagiging busy ni Sam para sa formal proposal nya kay Devon kaya naman naging maikli ang oras nya para sa dalaga at ikinatampo naman ito ng kanyang fiance bilang nasanay na itong mas madalas silang magkasama sa buong araw kesa kasama ang ibang tao.


Devon on the phone with Sam:
Devon: Ok lang! Wag kang mag alala halos araw-araw naman na ganyan na tayo eh, sanay na ko! Sige na ingat ka nalang!
Sam: Galit kaba?!Wag ka ng magalit. Please! Importante kasi toh para sakin.
Devon: At ako hindi?!
Sam: Of course not! You're the most important person in life Devz, you know that. Please wag kang magalit sakin.
Devon: Sige na! Matutulog na lang ako!
Sam: Sunday ngayon Devz, hindi ba kayo lalabas nila Tita K?!
Devon: Hindi! May kanya kanya silang lakad. Sige na! Bye! (then she ends the conversation)

-Sa bahay nila Sam-
Sam's POV: Wag ka namang magalit sakin please! This is for you Honey! (sabay kamot nito sa batok)
Quen: Is it Devon!?
Sam: Ah yeah! She's getting mad at me!
Quen: I know her. Nag seselos lang yun!
Sam: Pero wala naman syang dapat pagselosan ehhh..
Quen: Wala nga pero wala din syang alam na para sa kanya ang ginagawa mo.
Char: Alam mo Sam, intindihin mo na lang din si Devz kasi nga nasanay na rin yung tao na madalas kayong mag kasama kaya naninibago lang yun dahil ilang araw mo na din syang hindi nakakasama ng matagal diba?! Namimiss ka lang nun!
Kyra: Oo nga naman Sam, bakit ikaw hindi mo ba namimiss si Devz?
Sam: Namimiss ko sya pero kailangan kong gawin to para ma perfect ang lahat!
Eunice: Kaya nga iho wag ka ng mag emote dyan at tapusin na natin itong mga toh para at least hindi na lalong mag tampo sayo si Devz.
Sam: Sige, sige! Let's go!

-Sa bahay nila Devon-
Dahil walang kasama si Devon sa bahay nila ngayon wala syang ginawa kundi ikutin ang buong bahay nila. Manuod ng TV, maglakad sa garden, mahiga sa kwarto nya. Sa huli wala pa rin syang malamang gawin kundi mag paikot-ikot.

Devon: Hay naku naman!!! Ano bang gagawin ko naiinip na ko!!!!!!!! Lord tulungan mo ko, ano bang dapat kong gawin?!!! (nasapo na lamang nito ang noo sa pagiging helpless nya dahil hindi nya malaman kung ano nga bang dapat nyang gawin)
Devon: Ahhh.. Hindi ako dapat maburyong dito sa bahay mag isa. Lalabas na lang ako kahit ako lang mag isa. Bahala na kung saan ako mapunta! (at tsaka ito umakyat ng kwarto nya at nagbihis)

Alas kwatro ng hapon ng maisipan ni Devon na lumabas mag isa. Dahil hindi naman maluhong tao si Devon hindi sya nag punta ng mall like what other girls do when they are bored. Nakarating si Devon sa isang park at alam nyang malayo-layo iyon sa kanilang lugar pero inenjoy na lang ni Devon ang park dahil sa maganda ito, maaliwalas at bago sa kanyang paningin. Naupo sa isang bench at doon pinanood nya ang mga batang nag lalaro na masayang-masaya, napapangiti na lang si Devon sa kanyang mga nakikita dahil talaga namang naging refreshing para sa kanya ang hapon na iyon. Ilang oras na rin ang lumipas at lumubog na rin ang araw, ang kaninang mga batang pinapanood nya habang nag lalaro ay unti-unti na ring nawala. Around 6:30pm ng maisipan ni Devon na umuwi na rin dahil ayaw rin naman nyang abutan sya ng paglalim ng gabi sa daan.

Devon's POV: Saan na kaya ako pwedeng sumakay pauwi?! Naku naman Devon bakit ba kasi dito ka pa napunta eh. Hay naku! Huli na para magsisi.

Naglakad-lakad si Devon para maghanap ng sakayan pauwi sa kanila at lingid sa kaalaman nya nung mga oras na yun ay alalang-alala na sa kanya ang mga magulang pati ang kanyang nobyo.

Kazel: Saan na kaya nag punta ang batang yun, hindi naman umaalis yun ng bahay ng hindi man lang mag paalam or mag iwan ng notes.
Sam: Tita K pasensya na po talaga, kasalanan ko po ito.
Kazel: Huwag ka na ngang humingi ng paumanhin dyan Sam, wala ka namang kasalanan.
Sam: Hahanapin ko nalang po si Devon. (at mabilis na lumabas ng bahay nila Devon si Sam para hanapin ang dalaga, napunta sya roon matapos tawagan ni Kazel upang hanapin sa kanya si Devon)
Sam's POV: Saan ka ba nag punta Devz?! (sabi nito sa sarili habang palinga-linga sya daan dahil nagbabakasali syang makasalubong nya ang dalaga)

Umabot na ng dalawang oras si Devon sa paglalakad pero hindi pa rin nya alam kung saan sya makakasakay ng jeep o taxi man lang para makauwi ng bahay nila. Abot na din ang kaba nya dahil habang tumatagal nag didilim nagiging strange na para sa kanya ang lugar na nilalakaran nya, hindi pa din naman nya kabisado ang lugar kaya ganun na lamang ang takot ng dalaga. Ilang segundo, minuto at oras pa ang lumipas hingal kabayo na si Devon sa paglalakad at mas lalo pang nag abot ang kanyang kaba dahil sa pakiramdam nya na para may sumusunod sa kanya. Kahit hingal na ang dalaga hindi sya huminto sa paglalakad at ngayon lakad-takbo na nag ginagawa nya para lang marating na nya ang lugar kung saan dapat sya mapunta upang makauwi ng bahay. Maraming kotse ang nagdadaan at marami ring taxi kaya naman alam ni Devon na hindi sya mapapahamak lalo pa't sa gilid ng kasalda sya nag lakad upang mailigtas nya ang sarili sa tiyak na kapahamakan. Ilang minuto pa ang lumipas may isang sasakyang huminto sa gilid nya at bumusina ito ng pagkalakas-lakas na ikinagulat naman ng dalaga.

Devon: Ay palakang bakla!!
James: What did you say?! (habang nakadungaw ito sa binta ng sasakyan nya)
Devon: James!? Anong ginagawa mo dito?!
James: Ako dapat ang magtanong sa iyo nyan. Get in!
Devon: Sige! Thank you ha. (hindi na sinayang ni Devon ang pagkakataon dahil alam nyang tanging si James na lang ngayon ang pwede nyang hingan ng tulong kahit pa inis sya dito)
James: So, anong ginagawa mo sa lugar na yun?! Hindi mo ba alam na delikado ang mag lakad dun lalo na't gabi?!
Devon: Hindi ko talaga alam! Wala kasi akong magawa kanina at hindi ko nga din alam paano ko napunta dun ehhh..
James: Nag papatawa kaba o nag karoon ka na ang amnesia! Anyway, mag sit belt ka at baka mahuli pa ko dahil sayo! Manahimik ka na lang dyan!
Devon: Ang sungit mo naman! Ahhh teka pwede bang pakitawagan mo si Sam?! Baka kasi nag aalala na sakin yun eh.
James: I don't have his number. Ihahatid na naman na kita eh tsaka ka na lang mag paliwanag sa kanya. (hindi na sumagot si Devon bagkus nanahimik na lang sya, at ilang minuto lang ay nakatulog sya sa kotse habang naglalakbay sila pauwi ni James dahil na rin siguro sa sobrang pagod nito)